Verhulsts godverdomse bol

Godverdomse dagen op een godverdomse bol

Na het lezen van twee zeer spannende en psychologische romans was ik toe aan een luchtiger boek met veel humor. Op dat moment moest ik voor mijn leeslijst nog een boek lezen van een Vlaamse schrijver, dus ben ik in de schoolbibliotheek op zoek gegaan naar een Vlaams humoristisch boek. Het boek Godverdomse dagen op een godverdomse bol viel mij door de opvallende titel en de eigenaardige omslagillustratie meteen op.

Dimitri Verhulst, de auteur van Godverdomse dagen op een godverdomse bol, beschrijft in zijn roman op humoristische en oppervlakkige wijze in grote lijnen de geschiedenis van de mens. De hoofdthema’s van deze roman zijn: geschiedenis en zelfspot.

Een aantal belangrijke gebeurtenissen gedurende de evolutie van de mens zijn uitgelicht en door Dimitri Verhulst op eigenwijze beschreven in zijn roman.
Dit geschiedenisboek begint bij het moment dat een visachtige langzaamaan evalueert naar een zoogdier en zodoende het leven in het water achter zich laat. De voorloper van de mens oriënteert zich op het efficiënt  leven boven water.

Het leven in groepsverband en de agrarische revolutie leidde ertoe dat de mensachtige zich steeds beter in leven kon houden. De populatie nam toe, net zoals de rivaliteit tussen individuen en groepen mensen. Door de opkomst van godsdiensten en andere groepsverbanden, die meer invloed wilde uitoefenen op gebieden en groepen mensen, werd de medemens steeds meer en op grotere schaal dan voorheen vermoord of onderdrukt.

De mens wordt door Dimitri Verhulst omschreven als een lui, egoïstisch, oversekst en oorlogszuchtig schepsel.

De grote hoeveelheid aan zelfspot maakt het verhaal aantrekkelijk om te lezen. Deze zelfspot heeft geen betrekking op een individu of op de auteur zelf, maar op de gehele mensheid. Met droge humor geeft Dimitri Verhulst een eigen draai en daardoor meer smaak aan zijn geschiedenisboek. Citaten die een voorbeeld van deze voor de gehele mensheid geldende zelfspot geven zijn: “maar ’t is, met uitzondering van een voor de rest niet ter zake doende bonobo, het enige schepsel en zal ook het enige schepsel blijven waarbij de reu de teef langs de voorkant neemt en volpompt met een nageslacht; zo kan de reu de haat en de angst zien op het ruwe smoelwerk van de teef, de aversie, de walging” en “of neen, neen, ’t neemt een andere god, één die met zijn broek aan een kind verwekte met een maagd, zo’n profetenkind dat doden wekt en wijn van water maakt met een vingerknip”.

Godverdomse dagen op een godverdomse bol heeft mij vermaakt omdat ik het interessant vond om de geschiedenis van de mensheid als geheel in één verhaal te lezen.

Dimitri Verhulst heeft in grote lijnen beschreven welke ontwikkelingen de mens heeft doorgemaakt, dit is wel op chronologische volgorde gedaan, waardoor het een goedlopend verhaal is geworden.

Naast het naar mijn mening zeer interessante historische aspect van deze roman is het voor mij vooral de oppervlakkige humoristische dosis aan zelfspot die ik bijzonder vermakelijk vind en ertoe heeft geleid dat ik in hoog tempo dit verhaal uit heb kunnen lezen. Ik kan Godverdomse dagen op een godverdomse bol aan iedereen aanbevelen die graag een luchtig, humorvol en interessant boek over de evolutie van de mens wil lezen.

Sites met recensies die mij hebben geholpen bij het schrijven van deze recensie zijn:

Het Parool
http://www.parool.nl/parool/nl/26/BOEKEN/article/detail/36395/2008/10/09/Dimitri-Verhulst---Godverdomse-dagen-op-een-godverdomse-bol.dhtml

Recensieweb
http://recensieweb.nl/recensie/de-luchtige-gal-der-mensheid/

NRC Boeken
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/recensie/fanfare-van-rammelende-magen